-
1 define authority
-
2 authority
інстанція; (керівний) орган, орган влади (управління); повнота влади, правомочність; авторитетність; авторитет, вплив; авторитетний спеціаліст; авторитетне джерело; авторитетне твердження; повноваження, сфера компетенції; судове рішення; прецедент судового рішення; право розпорядження; повноваження, дозвіл; доказ, підстава; документ; доручення ( документ); авторитетна книга з права, авторитетний довідник (підручник) з праваauthority conferred upon a court to hear and determine cases — право, надане суду стосовно розгляду і вирішення справи
authority in charge of minors and incapacitated persons — орган піклування про неповнолітніх і недієздатних осіб
- authority conferred by officeauthority of father to govern the education of his child — право батька визначати характер освіти дитини
- authority for payment
- authority in law
- authority in the underworld
- authority of decision
- authority of government
- authority of law
- authority of leader
- authority of Parliament
- authority on law
- authority on international law
- authority punishment
- authority to bind
- authority to bind a company
- authority to carry firearms
- authority to collect debts
- authority to dispose
- authority to issue warrants
- authority to make payments
- authority to punish
- authority to sell
- authority to sign -
3 define
формулювати; визначати, давати визначення (дефініцію), конструювати дефініцію; давати характеристику, характеризувати; встановлювати межі, окреслюватиdefine offences for which parole may be granted — = define offenses for which parole may be granted визначати злочини, по яких може дозволятися умовно-дострокове звільнення
- define a problemdefine offenses for which parole may be granted — = define offences for which parole may be granted
- define a right
- define authority
- define broadly
- define clearly in law
- define elements of crime
- define judicially
- define legal status
- define legally
- define legislatively
- define liberally
- define loosely
- define narrowly
- define one's position
- define strictly
- define the scope of rights
- define widely -
4 recognize
визнавати; офіційно визнавати; визначати; усвідомлювати; виражати схвалення; давати зобов'язання у суді; давати заставу (в т. ч. при поручництві); (на)давати слово ( на засіданні)- recognize a foreign judgement
- recognize a foreign judgment
- recognize a legal force
- recognize a new government
- recognize an infant country
- recognize as illegal
- recognize as lawful heir
- recognize as legal
- recognize de facto
- recognize de jure
- recognize foreign divorces
- recognize independence
- recognize sovereignty
- recognize legitimacy
- recognize the significance
См. также в других словарях:
Помилки та норми — Помилковий слововжиток // Нормативний слововжиток // Примітка біля 400 творів у новому виді // близько (або майже) 400 творів у новому вигляді // 1. Сучасні довідкові джерела з культури укр. слова фіксують використання прийменника біля на… … Термінологічний довідник для богословів та редакторів богословських текстів